Herengracht 440

Hovy verkoopt 440 in 1809 voor ƒ 50.000 aan Lucretia Johanna van Winter,  een dochter van Pieter van Winter Nic. Simonsz. Carp woont dan nog in het pand.

Van 1816 tot 1819 bewoont mevrouw Lucretia Johanna van Winter zelf het huis met haar stiefzuster Hillegonda Johanna van Orsoy. Lucretia Johanna trouwt in 1822 met jhr. mr. Hendrik Six, heer van Hillegom, die bij zijn echtgenote intrekt. Het echtpaar verhuist in 1835 naar de nummers 509 en 511.

Twee jaar later bewoont advocaat mr. Johannes op den Hooff nummer 440. Hij is lid van de Tweede Kamer in 1829 en in 1838; in 1845 is hij vice-president van de Hoge Raad te Den Haag. Tien jaar later is hij president van de Hoge Raad.

In 1838 verkoopt het echtpaar Six het pand voor ƒ 34.000 aan jhr. mr. Johannes van Iddekinge van 404. Hij is advocaat, lid van de gemeenteraad, wethouder, staatsraad en agent van het ministerie van Financiën. Na zijn overlijden in 1867 wordt het huis nog hetzelfde jaar voor ƒ 62.000 verkocht aan een rentenierster, Maria Hodshon. Zij betrekt 440 samen met haar stiefmoeder jkvr. Johanna Wilhelmina Röell en haar halfzuster Johanna Wilhelmina Hodshon. De halfzuster is getrouwd met jhr. mr. Frederik Johan Constantijn Schimmelpenninck. Dit echtpaar bewoonde 440 tot 1887 waarna huis voor ƒ 61.600 verkocht werd aan Suzanna van Beeck Vollenhoven.

In 1900 koopt Johanna Elisabeth Aletta Rijnbende uit Utrecht het pand voor ƒ 61.000. Zij is de weduwe van de directeur van de Duinwatermaatschappij en de Amstel Hotel Maatschappij Jean Alstorphius van Hemert. Zeven jaar later verkoopt zij het pand voor ƒ 70.000 aan de firma M.S. de Jong, die er een kleermakerij vestigt. Na ontbinding van de vennootschap in 1913 wordt het pand eigendom van de drie voormalige firmanten, drie broers. In 1915 brengen zij onder andere dit pand in in hun nieuwe bedrijf (NV M.S.de Jong's Kleermakerij). Tot in de Tweede Wereldoorlog blijft de kleermakerij in dit pand gevestigd. In de oorlog krijgt de stichting Niederlandische Grundstückverwaltung het beheer over de onroerende goederen van de NV. De stichting verkoopt het pand in 1943 aan Hans Gustav Friedrich Fehrs. Na de oorlog, in 1948, wordt het echter weer teruggegeven aan NV M.S. de Jong' s Kleermakerij. Het pand wordt weer verhuurd aan de Firma Emiel de Raaij. 

In 1955 koopt de NV Amhaar, een dochtermaatschappij van de Hollandsche Bank-Unie NV (HBU), het pand.

Nu wordt het een kantoorpand verhuurd aan meerdere bedrijven,